Heb je wel eens een periode gehad, waarin het zo druk in je hoofd was dat je in een volstrekte chaos terechtkwam? Een hoofd wat jou onafgebroken commandeerde om dit te doen, zo te doen, zus te doen en ook nog eens zo snel mogelijk? Alsof er een politieagent achter je aanzat, die je onmogelijk van je afschudden kon?
0 Comments
Laatst reed ik wat gedachteloos op een Duitse snelweg. Vanuit mijn ooghoek zag ik een bord naast de snelweg met ‘Mach mal Pause’ erop. Ik had een kwartier daarvoor gepauzeerd en nam het advies dus niet letterlijk. Ik besloot daarentegen even een pauze van mijn hoofd te nemen, te stoppen met mijmeren en te gaan voelen.
In alle hectiek en gejakker vergeten we vaak hoeveel impact kleine dingen op ons leven kunnen hebben. Een glimlach van je kind, kan zo ontroerend zijn. Een handje in die van jou, kan zo verbindend zijn. Een warme herinnering aan vroeger, die plots een vrolijke stemming oproept. Een speelse windvlaag, die ons verfrist en wakker kietelt. Vaak merken we het nauwelijks op, omdat we zó druk zijn met onze 'to-do-lijstjes' en van alles 'moeten'-.
Hoe vaak vind je jezelf verstrikt in weerstand? Of in een innerlijk gesprek met jezelf of een denkbeeldige ander, wat helemaal nergens toe leidt, behalve naar frustratie en uitputting? Hoe vaak heb jij moeite om dingen of situaties gewoon te laten zijn, zoals ze zijn? Het is menselijk om dingen, situaties of mensen proberen te veranderen, hoewel ze niet te veranderen zijn. Maar het kost bakken met energie en sloopt je lijf. Gelukkig is loslaten is een kunst die je kunt leren. En het principe is niet eens zo heel ingewikkeld.
Heb jij ook van die dagen dat je graag wilt, dat alles anders is? Je lijf doet pijn, je stoot je kop tegen het keukenkastje, de benzine is plotseling op, je voelt je verdrietig of lusteloos, je weet ineens niet meer waar je huissleutels liggen. Je lijkt wel met alles en iedereen in de clinch lijkt te liggen, en vooral met jezelf...
|